دهه "ولایت و امامت" و آنچه به ما یادآوری می‌کند

 

 دهه ولایت و امامت به فاصله زمانی «عید قربان» تا «عید غدیر خم» گفته شده و زمانی ارزشمند برای مسلمان خصوصاً شیعیان محسوب می‌شود، زیرا عید قربان روز ثبوت عشق و تسلیم، روز رهایی از تعلقات غیرخدایی و دلبستگی های دنیوی برای دل سپردن به رضایت پروردگار سبحان است و عید غدیر، عید کمال دین و روز عهد و میثاق با رب جلیل است.

 تقارب این دو عید عظیم، حلاوتی دوچندان دارد؛ چرا که باری دیگر بر ما این حقیقت را یادآور می‌شود که راهِ پیمودن مسیر تقرب به سوی خداوند سبحان و رسیدن به کمال، جز با رهایی از تعلقات دنیایی و تمسک به ائمه اطهار، امکان پذیر نیست.

پیامبر اکرم(ص)، حضرت علی(ع) را به‌ عنوان «ولی» قرار دادند، در لغت و زبان عربی «ولی» به معنای دوست و همراه و معنی دیگر آن نیز سرپرست است و انتخاب حضرت علی(ع) به‌ عنوان ولی برای مسلمان به معنای سرپرستی است که مسلمانان را در هر شرایطی راهنمایی می‌کند؛ خداوند حضرت علی(ع) را به‌ عنوان جانشین حضرت محمد(ص) قرار داده است که در آیه‌ی سوم سوره‌ی «مائده» صریحاً بر موضوع ولایت به‌ عنوان یک موضوع مهم و کلیدی تأکید شده است:

«اَلیَومَ یئِس اَلَّذینَ کَفَروا مِن دینِکُم فلاتَخشَوهُم واخشَونِ اَلیَومَ اَکمَلتَ لَکُم دینَکُم و اَتمَمتُ عَلَیکُم نِعمَتی و رَضیتُ لَکُم الاِسلامِ دینا...؛ امروز کافران از دین شما مأیوس شدند پس از آنان نترسید و از من بترسید، امروز دینتان را برای شما کامل کردم و نعمت خود را برای شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دین برایتان پسندیدم.»